دلیل اینکه در این دوره شرکت کردم، این بود که طراحی عملکردی مبحثی هست که تو ایران خیلی کم کار شده ولی در سطح دنیا فراگیر شده و همه میرن تو سطح عملکردی. واسه همین برای منم خیلی جالب بود که این طراحی رو یاد بگیرم.

تفاوت این دوره با دوره‌های دیگه اینه که این دوره خیلی عملی‌تر بود و توی کلاس کارهای عملی بیشتر انجام می‌دادیم. خودمون سازه خودمونو درست کردیم و تحلیل و ارزیابیش کردیم.

من هدفم تحصیل در مدارج بالاتر بود ولی این مبحث جزو مواردی بود که حتما باید یاد می‌گرفتم تا بتونم یه پایان‌نامه قوی‌تری داشته باشم و تو دوره کارشناسی ارشد در کل راحت‌تر باشم.

این دوره رو به هم‌سن و سال‌های خودم و اونایی که قصد اپلای و خوندن کارشناسی ارشد و دکتری دارن پیشنهاد می‌کنیم چون یک نقطه قوت میشه براشون نسبت به بقیه.

طراحی عملکردی موضوعی بود که توی آیین‌نامه‌هایی که حالت طراحی تجویزی رو بهمون پیشنهاد می‌کنند و ما رو ملزم به رعایت اونا می‌کنن، در حد اشاره‌هایی بهش شده و می‌شنیدم که احتمال داره در آینده‌ای نه چندان دور طراحی عملکردی برای خیلی از سازه‌ها اجباری بشه.

با توجه به سنی که دارم و انگیزه‌ای که تو خودم دیدم، اینو آینده‌نگری کردم برای خودم که با این انرژی و توانی که امروز دارم حتما اقدام کنم و تو این دوره شرکت کنم و این موضوع رو در کنار مباحثی که قبلا بلد بودم و می‌خوام یاد بگیرم، دنبال کنم.